Een niet te stuiten groep liefhebbers van de Datsun 240Z (en Fairlady Z) heeft de krachten gebundeld en S30.World in het leven geroepen, een ambitieus project gericht op het promoten van de 240Z, de productie van onderdelen, het verrichten van toprestauraties en – last but not least – de bouw van de ultieme S30 restomod.
Wie wil zien waartoe de mannen achter S30.World in staat zijn, moet naar het Visscher Museum in Buren, waar zich de showroom bevindt, gevuld met 240Z’s in allerlei gedaanten. Daar staan ze in de schijnwerpers, Z’s met vroege chassisnummers, soms in de eerste lak, de meeste al met grote zorg gerestaureerd. De naam S30.World is ontleend aan Nissan’s interne typeaanduiding voor de 240Z, de sportcoupé die begin jaren ’70 een einde maakte aan de Britse hegemonie in de wereld der sportwagens en in Japan bekend zou worden onder de naam Fairlady Z.
S30.World is een initiatief van Chris Visscher (links op de foto) en Gustav Oplasnik (zesde van links), beiden al geruime tijd actief met het restaureren van S30’s. Visscher is in het Amsterdamse dealer geweest van Renault en Nissan en was hèt adres waar je moest zijn voor een Renault Sport of Nissan GTR. Zijn liefde voor Nissan’s heeft echter de rappe Renault’s voorbijgestreefd, reden waarom hij die verzameling verkocht heeft om S30.World te realiseren.
Gustav Oplsanik is wat de liefde voor de 240Z betreft in dezelfde mal gegoten als Chris, hij heeft een restauratiebedrijf in Budapest, is met een identieke passie behept, en streeft dezelfde hoge kwaliteit na als Visscher. Achter de schermen werken de twee dan ook al geruime nauw samen ten behoeve van S30.World.
De opening daarvan is verricht op 24 oktober, 55 jaar nadat de 240Z tijdens Tokyo Motorshow aan het grote publiek werd onthuld. Als eregast was speciaal uit Japan overgevlogen Takeo Miyazaki (foto hierboven), de ingenieur die intensief bij de ontwikkeling van S30 betrokken is geweest en nu de ‘last man standing’ is die daarover nog uit eigen ervaring kan vertellen. Hij heeft zijn verhaal in Buren niet alleen aan Octane verteld maar ook voor de camera, waarvan het resultaat na ondertiteling op de website van S30.World te zien zal zijn.
Chris Visscher (foto hierboven) vertelt: “We hebben al een aantal restauraties van S30’s verricht om S30.World tastbaar gestalte te geven met auto’s van zo hoog mogelijke kwaliteit – we zijn nu zo ver dat we die ook voor andere liefhebbers over de hele wereld kunnen bouwen. We beschikken over een flinke voorraad New Old Stock Parts en over aardig wat project cars die geschikt zijn als basis voor de mensen die een perfect gerestaureerde 240Z willen. Hier in Buren kun we laten zien met welke hoge standaard we werken.”
Hij vervolgt: “We willen méér dan dat doen. We gaan S30.World online uitbouwen tot een internationaal platform om de liefde voor de S30 te promoten en verhalen en kennis met andere enthousiasten te delen. We zijn al jaren met de voorbereiding bezig en gelijkgestemden hebben zich bij ons gevoegd om te helpen, uit Duitsland, Japan, Zwitserland, Groot-Brittannië en de USA. Er is nu al heel veel informatie op de website te vinden, maar dat is nog maar het begin.”
Dat Visscher geen man is van alleen maar woorden blijkt uit het feit dat S30.World ook de productie van onderdelen ter hand heeft genomen. Hij vertelt: “Sommige onderdelen van de 240Z zijn een uitdaging, ze zijn bijna niet meer te vinden. Daarom zijn we begonnen met de productie van standaard benzinetanks voor de 240Z’s uit de periode 1969-1978. Het is lastig om de portieren van een 240Z goed te laten sluiten, daarom maken we nu onze eigen rubbers van precies hetzelfde materiaal als Nissan indertijd. We hebben ook veel energie gestoken in het reproduceren van de rubbermatten die voor de USA en Canada gemaakt werden, en ook voor de Japan in de eerste maanden van de Z432. Die zijn onmogelijk te vinden. Dankzij onze matten is de supervroege Z die we gerestaureerd hebben, de blauwe HLS30-00023, voor 100% precies zoals hij uit de fabriek is gekomen.”
“We zijn niet van plan om te gaan concurreren met andere fabrikanten van onderdelen, maar als bepaalde delen niet voorhanden zijn, of niet van goede kwaliteit zijn, gaan wij die maken. We zijn ook bezig met het ontwikkelen van een stuurbekrachtiging, we hebben niet voor een volledig elektrische gekozen maar voor een elektro-hydraulisch systeem omdat we het essentieel vinden dat het originele stuurgevoel intact blijft.”
Dat is nog niet alles, in een hoek van het Visscher Museum bevindt zich een werkplaats waar Visscher en zijn team aan een 240Z restomod werken, geen kopie van de legendarische Fairlady Z432R, maar wel een auto enigszins in de geest daarvan. Voor de niet-kenners: de Z432R is de meeste waardevolle S30, in 2021 is er een op een veiling in Tokyo verkocht voor 88 miljoen Yen, toen overeenkomend met $ 800.000. De R is een voor de autosport ontwikkelde, van alle niet-essentiële onderdelen ontdane hard core versie van de Z432, die bestemd was voor gefortuneerde liefhebbers die een zo snel mogelijke Fairlady Z voor de openbare weg wilden. In totaal zijn er zo’n vierhonderd Z432’s gemaakt. Ze waren uitgerust met de 2-liter zescilinder in lijn van de Nissan Skyline 2000 GTR PGC10, de vierdeurs sedan die in de Japanse toerwagenracerij furore maakte. De motorconfiguratie werd weergegeven in de typeaanduiding, de ‘4’ voor vier kleppen per cilinder, de ‘3’ voor het aantal dubbele carburateurs en de ‘2’ voor de twee bovenliggende nokkenassen.
Chris Visscher heeft overigens geen hardcore straatracer voor ogen met zijn nog onvoltooide restomod. “De meeste restomods zijn heel heftig, leuk voor een half uur, maar daarna begin je er al gauw genoeg van te krijgen. Dat wil ik niet. De auto is een project van John Prynn, die ook in ons team zit, en mijzelf. We gaan voor een auto die zich net zo relaxt kan gedragen als een goede Gran Turismo, maar zodra je dat wilt, ook tot heel veel snelheid in staat is.”
John Prynn geeft uitleg: “Onder de motorkap komt een volledig lichtmetalen zescilinder met dry sump, vier kleppen per cilinder en injectie, geïnspireerd op de RB-motor van Nissan, en vergroot naar 3,6 liter. We gebruiken geen turbo, de motor moet zo puur mogelijk zijn, en we willen niet dat het geluid gedempt wordt door geforceerde inductie. Hij krijgt een zo licht mogelijk draaiend gedeelte en kleppentrein zodat hij langdurig 9.000 toeren aankan, maar wel met maximale driveability, je moet er met plezier in willen stappen om in een ruk naar bijvoorbeeld Zuid-Frankrijk te rijden.
De lijst van upgrades is lang. John Prynn: “Hij krijgt van binnenuit viervoudig verstelbare dempers voor uitstapjes op een circuit; in huis ontwikkelde wielophangingen van extra sterke aerospace materialen en volledig verstelbaar voor een optimale wielgeometrie. Airco en adequate geluiddemping gaan niet ontbreken, beide lichtgewicht natuurlijk. We gaan ook voor lichtmetalen Watanabe’s, kopieën van de wielen waarmee de fabrieksracers in de jaren ’70 in Japan reden. De grotere remmen komen van AP Racing, en we monteren uiteraard ook een verstelbare AP Pedal Box. Reken ook op tractiecontrole en een transmissie met zo licht mogelijk componenten. We streven naar een zo licht mogelijke auto.”
Chris maakt het verhaal af: “De carrosserie wordt uiteraard versterkt en krijgt een geïntegreerde rolkooi, daardoor kunnen we de stoelen iets dieper en verder naar achteren plaatsen zodat lange mensen ook goed kunnen zitten. Het gewicht dat we toevoegen door onze versterkingen compenseren we door het dak, de voorschermen, de motorkap en de achterklep van carbon te maken. De deuren laten we zoals ze zijn, ik wil niet dat het goedkoop klinkt als je ze dicht doet. Reken erop dat hij van de eerste minuut fun is en dat altijd zal blijven, daar gaan we voor.”
De auto gaat S30 ZERO heten. Vanwaar die naam? “Hij is iets totaal nieuws, een combinatie van alle S30 stijlen in de jaren 1969 -1978, en de eerste van wellicht een nieuwe serie. Voor ons is het vooral een heel cool project en een supermooi design. Ik wilde eerst letterlijk alles van die auto’s weten, tot op het laatste schroefje. Pas nadat we acht S30’s top gerestaureerd hadden, had ik het gevoel dat we klaar waren om een auto als de S30 ZERO te bouwen en genoeg kennis te hebben om heel dicht bij het originele ontwerp te kunnen blijven.”
TEKST TON ROKS FOTOGRAFIE LUUK VAN KAATHOVEN