Boven het lawaai van de koffiemachine uit legt Alphons Ruyl uit waar we zijn. De showroom in het Limburgse Elsloo, tien minuten boven Maastricht, staat vol met nieuwe en bijna nieuwe Toyota’s, maar een blik in de werkplaats achter de showroom onthult interesse in een meer klassieke richting. Een Jaguar XJ Coupé, een Alpine A110 Berlinette, een Peugeot 504 Coupé en een Mercedes-Benz W124 (E-klasse) waaraan gewerkt wordt, zijn slechts voorbodes van dat waarvoor we eigenlijk gekomen zijn.

TEKST Frank Goedhart // FOTO’S Koen Kuypers

Alphons: “Mijn vader is in 1974 met de verkoop van nieuwe en gebruikte auto’s begonnen en ik ben al op jonge leeftijd in het bedrijf gestapt om mee te werken. Mijn vader had niets met klassieke auto’s, maar ik des te meer. Mijn eigen verzameling was dan ook het begin van de tweede poot van het bedrijf, waarin ik, met passie, ‘fine classic cars’ ben gaan verkopen. De filosofie die we hadden bij de moderne auto’s voerde ik ook door bij de klassieke. Je kunt alleen maar kwaliteit bieden als je originele topauto’s aanbiedt en eerlijk bent over de staat van een auto.”


“Het zoeken en vinden van auto’s is misschien wel het leukste deel van mijn werk. Hoewel er genoeg reden tot frustratie is als ik weer eens voor niets naar Zuid-Duitsland ben gereden en de auto die in de advertentie als zijnde ‘in topstaat met volledige historie’ werd aangeprezen ter plaatse toch echt vol met butsen en krassen blijkt te zitten. Mijn interesse is moeilijk te definiëren, want ik kan net zo blij worden van een perfecte Toyota Cressida in de juiste kleur en met een lage kilometerstand, als van de Ferrari 308 GTBi die we nu in onze klassiekerhal in Beek hebben staan. Het verhaal achter de auto, de originaliteit én een lage kilometerstand zijn voor mij de aspecten die me in de auto doen stappen voor een vaak lange reis richting klassieker en eigenaar.”

Als fotograaf Koen Kuypers en ik door Alphons worden rondgeleid wil hij nog wel iets kwijt over de keuze voor Toyota en Lexus. “We hadden zoveel problemen met bepaalde merken dat het me veel te veel tijd kostte en ook ergernis opwekte bij mij en mijn klanten. De ellende met moderne motoren van Volkswagen, maar ook die van Renault in de series na de eerste Scenic, heeft me doen besluiten alleen nog maar te gaan voor probleemloze topkwaliteit. Sinds we zijn overgestapt op Lexus en Toyota kan ik me weer concentreren op wat ik zelf echt leuk vind, klassieke auto’s.”

In de werkplaats wordt een Suzuki SJ jeepje helemaal uit elkaar gehaald, terwijl monteurs ook een als nieuw ogende Mercedes-Benz W124 diesel een servicebeurt geven voordat hij de verkoop in gaat. “We kopen het liefst perfecte auto’s, maar aan elke klassieker of youngtimer moet toch wel iets gebeuren voordat ik hem, vergezeld van honderden foto’s, op de website zet. We wagen ons niet aan laswerk, maar het kaal maken en spuiten van de carrosserie en het herstellen van kleine zaken, ook in het interieur, kunnen we wel. Het aantal ‘projectauto’s’ probeer ik te beperken, want voordat je het weet staan er tien auto’s te wachten op een halve restauratie.”

Alphons rijdt voor ons uit naar de locatie in Beek waar hij zijn ‘fine classics’ heeft staan en bij binnenkomst is meteen duidelijk wat hij bedoelt met ‘het belangrijkste is de originaliteit van de auto’ en ‘onaangetaste automobielen die wij zelf ook zouden willen verzamelen’. Dit is zo’n bezoek waarbij drie autoliefhebbers de hele dag zouden kunnen doorpraten over de collectie – elke auto heeft een verhaal – en over de bijzaken, zoals de mooie foto’s van Eva Gieselberg en de tekeningen van Koen de Vreeze aan de wand.

Aan de wand ‘artwork’ van Koen de Vreeze en Eva Gieselberg

De aandacht wordt getrokken door een ‘Blausilber’ Mercedes 380SEC Coupé, een W126 uit 1984 met nog geen ton op de teller. Alphons: “In 2018 kocht ik deze auto van de zoon van de eerste eigenaar in België, waarna wij hem aan twee trouwe klanten verkochten. Omdat onze klanten vaak terugkomen, zien we eerder verkochte auto’s geregeld terug als de klant zin heeft in iets anders. Zo’n coupé als deze, met de ‘kroondop’-wielen in deze kleur, in deze staat, die zie je niet veel meer.”

In een rijtje met een Fiat 600/D Abarth 850TC uit 1962, die in 1963 meedeed aan de door de Automobil Club Trento georganiseerde heuvelklim Cronoscalata Trento – Bondone, staan een perfecte Toyota Celica GT uit 1974 en een blauwwitte Ford Escort Mk1 RS2000. Alphons over de Ford: “Die is van mijzelf, maar misschien moet ik hem toch eens verkopen. We hebben hem zelf helemaal teruggebracht naar deze originele staat, met zelfs de originele RS wielen. Je kan zo’n auto heel leuk opwaarderen met allemaal correcte aanpassingen voor meer vermogen en een betere wegligging, maar het is toch het originele dat mij aantrekt.”

De twee Golfjes Mk2 GTI heeft hij in Italië gekocht. Het zijn auto’s die snel in waarde stijgen en ondanks dat er wat minimale gebruikssporen op de antraciet gekleurde GTI zitten, is er al veel belangstelling voor. Alphons zou graag de lichtmetalen wielen op dat exemplaar willen vervangen door stalen wielen met de ronde gaten, maar die zijn volgens hem nauwelijks meer te vinden.

Veel van zijn tijd gaat zitten in het vinden van de auto’s, om ze vervolgens zelf te gaan bekijken, beoordelen en mee terug te nemen naar Limburg. Wat er wel en niet snel verkoopt is volgens Alphons vooraf moeilijk te schatten. “We stonden op Interclassics in Maastricht met een tiental auto’s en hebben daar goed verkocht. De felblauwe Ford Granada Mk2 die daar stond, heeft langer dan ik verwacht had te koop gestaan. Je kan het niet voorspellen. Wel vind ik het belangrijk om te verkopen aan liefhebbers die auto’s op waarde kunnen schatten. Ik hoef dan nauwelijks over de prijs te onderhandelen omdat de echt belangstellenden weten dat wat ik vraag voor een hele goede, originele auto met lage kilometerstand, zeer reëel is. Daarom heb ik ook zelden een vervelende ervaring of een ontevreden klant.”

We blijven ons verbazen over de breedte van de collectie als we: een best zeldzame BMW Z1 zien en een 525i (E34) Automaat met slechts 73.586 kilometer ervaring, een Ferrari 308 GTBi, een Volvo Amazon 122S en een Renault Alpine A310 V6. We zijn het erover eens dat bijna elke klassieker of youngtimer, ook de saaiere alledaagse auto’s, prachtig en begerenswaardig is als hij in nieuwstaat verkeert.

Als de tijd tot een afscheid dwingt van Alphons, ontstaat in de auto nog een levendige discussie over ‘als je een auto had mogen meenemen, welke dan?’. Fotograaf Koen noemt er vervolgens een stuk of vijf op, terwijl voor mij de Blausilber metallieke Mercedes 380 SEC  onverwacht een favoriet blijkt. We zijn het er in elk geval over eens dat we zeker de uitnodiging aan zullen nemen om nog een keer langs te komen. 

× Wil je direct contact?