Al zoekend naar een Fiat Multipla viel Paul voor het model dat zijn vader al jaren met plezier reed.
Eind 2020 spraken we voor deze rubriek met Paul Vaarkamp, inmiddels ook bekend van ‘Youngtimers de Podcast’, over de twee auto’s die hij toen in bezit had. Marcello Mastroianni en Hugh Grant waren zijn metaforen voor de Lancia Gamma Berlina 2500 ie en statige Rover 75 Tourer. Onlangs was het prachtige Raadhuis de Paauw in Wassenaar de locatie voor een ontmoeting met de vervanging voor de Rover, een Lancia Delta 1.4 16V Platino uit 2009, in de zeldzame kleur Azzurro Fontanesi (lichtblauw metalliek).
Paul legt uit hoe hij tot zijn keuze is gekomen: “De Lancia Gamma heb ik nog steeds, maar de Rover heeft, met pijn in mijn hart, als dagelijks vervoermiddel plaats moeten maken voor een kostenefficiëntere oplossing. Die auto was zo duur in onderhoud en benzineverbruik dat ik besloot om met het oog op het economische gezinsplaatje voor iets te gaan dat ‘betrouwbaar, zuinig, ruim, maar wel leuk’ moest zijn.
‘Naar mijn mening is het ontwerp tijdloos en zeer onderscheidend, de auto is comfortabel en snel en heeft voldoende ruimte voor het gezin. Achteraf gezien vreemd dat ik aan die auto niet eerder gedacht had.’
De Lancia Gamma Berlina is een geweldige auto die ik nooit ga verkopen en bovendien past hij goed in de kleine familieverzameling, die ik met mijn vader heb. Hij heeft een Lancia Thema LS, een puntgave Fiat Multipla en een Lancia Delta van de derde serie. Initieel ging ik op zoek naar een hele goede Fiat Multipla als praktische gezinsauto, want dat is een echt fantastisch concept. Maar het is heel moeilijk om nu nog een goed, onbedorven exemplaar te vinden. Mijn vader reed al jaren met veel plezier in zijn Delta toen voor mij het kwartje viel dat dit voor mij ook een perfecte oplossing kon zijn. Naar mijn mening is het ontwerp tijdloos en zeer onderscheidend, de auto is comfortabel en snel en heeft voldoende ruimte voor het gezin. Achteraf gezien vreemd dat ik aan die auto niet eerder gedacht had.”
De derde modelserie van de Lancia Delta werd in 2008 geïntroduceerd op de autoshow van Génève. Het gat van meer dan acht jaar tussen het verscheiden van de tweede serie (HPE) en de introductie van de derde was het gevolg van een turbulente periode (wederom) in de geschiedenis van Fiat. Het bedrijf bevrijdde zich uit de klauwen van General Motors waarmee het in 2000 nog een veelbelovende alliantie was aangegaan en kon pas in 2009 orde op zaken stellen na de aanstelling van turn-around manager Sergio Marchionne als nieuwe CEO.
De nieuwe Delta moest zijn platform delen met de Fiat Bravo en de Alfa Romeo Giulietta, maar had duidelijk een zeer onderscheidende vormgeving, met een markant vloeiend oplopende C-stijl en gebogen LED-achterlichten die gelijkenis vertonen met die van de Thesis en Ypsilon. De auto was getekend onder leiding van Frank Stephenson, bekend van de New Mini en meer, en had veel kenmerken overgenomen van de al in 2003 getoonde Stilnovo conceptauto.
De wielbasis van de Delta was 10 centimeter langer dan die van de Fiat en daarmee was de beenruimte achterin, aanpasbaar door een verschuifbare achterbank, riant te noemen voor een auto in zijn segment. Sportiviteit werd ingeruild voor luxe en comfort, wat bij deze Lancia resulteerde in veel leer (Alcantara en Poltrona Frau), Bose soundsystem, een met Microsoft ontwikkeld Blue&Me telefoon- en entertainmentsysteem, Magic Parking, het Granluce panorama- en schuifdak, elektronische schokdemping van Magneti Marelli en prachtige kleuren voor exterieur en interieur, waaronder het toen in de mode zijnde matte ‘hard black’. Er was keuze tussen de uitvoeringsniveaus Argento, Oro, Platino en Executive, waarbij de laatste alleen leverbaar was met de sterkste diesel- en benzinemotoren. De 200 pk benzinemotor van de 1.8 Di Turbojet, gekoppeld aan een zestrapsautomaat, is origineel afkomstig van Alfa Romeo (de 1750 motor) en geeft de Delta een topsnelheid van 230 km/h. Om vanuit stilstand 100 km/h te bereiken heeft deze auto slechts 7,4 seconden nodig.
De Delta kwam onder de merknaam Chrysler in Noord-Amerika en het Verenigd Koninkrijk op de markt en met de facelift van 2011 kregen ook de Europese modellen het ‘horizontale’ grille ontwerp dat al op de Chrysler gevoerd werd. In 2014 is de productie van het model ten einde gekomen.
‘Lancia’s zag je zelden op de weg en alleen de fijnproevers leken dit merk te rijden, wat sprak mij zeer aansprak’
Paul vervolgt: “Toen ik eenmaal besloten had dat ik een Delta wilde, kwam ik op internet best wel wat ‘vieze’ exemplaren tegen. Slecht of ontbrekend onderhoud is funest voor de kwaliteit van deze auto, die in de basis best een goede kwaliteit heeft. Hoewel er op bepaalde punten wel betere keuzes gemaakt hadden kunnen worden, is het een betrouwbare auto als er goed voor gezorgd wordt. De 200 pk versie heeft niet de fijnst schakelende automaat, hij schijnt een echte olieverbruiker te zijn en is ook kwetsbaarder voor storingen, dus ik ben blij met deze, handgeschakelde, 150 pk 1.4 16V turbo. De auto heeft een keurige onderhoudshistorie en hoewel het al geen langzame auto was (0-100 km/h in 8,7 sec, topsnelheid 210 km/h), heeft de vorige eigenaar hem toch laten chip-tunen tot 180 pk. Net iets meer pit en je krijgt als je flink gas geeft, zodra het turbogat overwonnen is, een flinke duw in de rug.”
Als Paul de Delta voor het raadhuis parkeert, trekt hij veel belangstelling van de voorbijkomende joggers en wandelaars, wat alleen nog maar toeneemt als we de eerste serie Delta HF Turbo ernaast zetten. Een groter contrast tussen de vloeiende Stephenson lijnen en het hoekige ontwerp van Giugiaro is niet mogelijk wat het eigenlijk vreemd maakt dat beide auto’s de naam Delta dragen. De GTI-achtige hatchback uit de jaren ’80 valt bijna in het niet bij zijn veel grotere, comfortabele opvolger.
“Sinds ik hem in december gekocht heb, ben ik er nog niet aan toegekomen om eens goed naar de auto te kijken”, zegt Paul als hij om zijn eigen auto heen loopt. “Er zijn wel wat dingetjes die ik nog ga aanpakken. Verklaar me gerust voor gek, maar ik hou van perfectie en dan is bijvoorbeeld de demper die er nu onder zit echt niet acceptabel. De logo’s moeten hier en daar vernieuwd worden, ik zoek nog een nieuwe binnenbekleding voor de motorkap en de voorruit heeft twee lelijke barsten. Maar dat moet wel een merk-voorruit met Lancia logo’s zijn, dus dat is nog even zoeken.”
De liefde voor Italianen begon voor Paul al jong, tijdens het wassen van Lancia’s bij een vriend van zijn vader: “Alles was net even anders bij die auto’s; de geur, de welvingen, het geluid. Een paar keer in de maand ging ik met mijn spons over de carrosserie van een Thesis, Flaminia of andere obscure Italiaan. Lancia’s zag je zelden op de weg en alleen de fijnproevers leken dit merk te rijden, wat sprak mij zeer aansprak. Daarom moest mijn eerste auto ook een Lancia worden en de Gamma Berlina die in de derde Godfather film schitterde was een goede kandidaat. De stoere neus, de chique uitstraling en de zeldzaamheid vond ik prachtig. Mijn model is uit de tweede serie, zilvergrijs, blauw velours bekleding (met het ‘L-icoon’ patroon) en de juiste motor; een 2500 i.e. die veel beter is dan de geknepen 2-liter motor. De Gamma is voor mij te vergelijken met Marcello Mastroianni: soepel, suave, temperamentvol. Een Italiaans maatkostuum.”
De Delta doet nu dienst als dagelijks vervoermiddel voor het gezin Vaarkamp. Het noodlot heeft helaas al toegeslagen met als gevolg een vervelende schade rechtsachter. “Het is een moeilijke kleur om bij te spuiten, dus het schadebedrijf heeft bijna de hele zijkant overgespoten; perfect gedaan want er is niets meer van te zien. Binnenkort zet ik de 18” wielen van de Executive eronder, die zijn nog net wat stijlvoller dan de huidige. Ook het leer/alcantara interieur zou ik graag vervangen door 100% leer. Daarmee is deze Delta dan zelfs voor een perfectionist zoals ik de perfecte auto.”
