Tijdens de Octane Classics and Coffee van 12 maart op Circuit Zandvoort ging de Lancia DiLambda van Frederik en Guido Gast het circuit op. Niet voor een paar ‘hot laps’, maar om samen met de Lambda van Bart Kleyn het publiek aan tijden van weleer te herinneren.
Frederik over zijn bijzondere auto: “De eerste auto ooit die de handtekening droeg van Battista ‘Pinin’ Farina, opgericht in Turijn in mei 1930, was een Dilambda Cabriolet versie. Een model dat werd geproduceerd van 1928 tot 1935. De toevoeging ‘Di’ aan de Latijnse letter diende bij Lancia om een meer geëvolueerde of sportieve versie van de standaardmodellen aan te duiden. In feite was de Dilambda de luxe versie van de vorige Lambda.
Toen de Dilambda uitkwam, had Lancia de wereld al laten zien dat het bij de auto’s niet alleen om kwaliteit ging, maar ook om innovatie. De nieuwe auto stond naast de Lambda, een model dat een revolutie teweegbracht in de autogeschiedenis. Met een zeer smalle viercilinder V-motor – met een hoek van 13 graden – was de Lambda compact en had hij een wendbare structuur, ondanks het feit dat het een middenklasser was. Meer baanbrekende innovaties: de onafhankelijke telescopische wielophanging (sliding pillar) en de zelfdragend monocoque, waarmee de auto licht en tegelijkertijd sterk werd. Dit werkpaard bracht het merk, met meer dan 13.000 verkochte exemplaren, in de naoorlogse periode naar de top van de internationale automarkt.
Om in de Verenigde Staten te kunnen concurreren was de Lambda niet groot genoeg. Hij moest het opnemen tegen weelderige reismonumenten zoals de Isotta Fraschini Type 8. Daarom werd een nieuw model gecreëerd; luxueuzer en imposanter, met een terugkeer naar het chassisontwerp en met de tank achteraan geplaatst. Naast Vincenzo Lancia is het ontwerp van de Dilambda getekend door Giuseppe Sola, hoofd van de motorafdeling die het bedrijf trouw bleef tot na de dood van de eigenaar in 1937.
De auto is geproduceerd in drie series. De motor van de Dilambda is een smalle 4000 cm3 V8 met bovenliggende distributieas met parallelle kleppen, die 100 pk levert. Het model van de eerste serie is Type 227; het tweede, met korte wielbasis, Type 229, en het laatste Type 232. Hiervan zijn er twee versies – Sedan door Farina en Torpedo door Viotti – volledig in eigen beheer geproduceerd, terwijl de meeste modellen door externe carrosseriebedrijven werden vervaardigd. Na de presentatie op de New York Motor Show, investeerde Lancia veel in de Dilambda, zo veel zelfs dat er een exclusieve fabriek werd opgezet in de Verenigde Staten om het model te assembleren. Het had echter weinig zin, want met de beginnende economische crisis van 1929 werd het hele project geschrapt. De Dilambda haalde niet eens de commerciële pieken van de Lambda, maar de auto was wel populair bij de fascisten: in 1972 werd er in Monza een geveild die door de Duce was gebruikt, terwijl de Franse pianiste Magda Brard, Benito Mussolini’s enige buitenlandse geliefde, werd bejubeld voor haar Dilambda op het Concorso d’Eleganza in Parco del Valentino (Turijn) in 1932. Jammer dat er slechts 1.685 auto’s werden verkocht.
Deelnemers aan de 2013 100 Miles of Amsterdam rally herinneren zich mijn Lancia Dilambda wellicht nog van zijn optreden tijdens het evenement in 2013. Coureur Guido Gast slaagde er niet in om de Lancia naar de top van het klassement te rijden, maar ontving wel de prijs voor Meest Originele Auto. De Viotti-body was origineel en in goede staat. Alleen de stoelen zijn opnieuw bekleed, omdat het originele leer werd gebruikt om schoenen te maken tijdens de donkere dagen van de Tweede Wereldoorlog.
Onze familie is pas de tweede eigenaar van de auto. Mijn vader en oom kochten hem in 1960 van de oorspronkelijke eigenaar, de heer Bootz, oprichter van het gelijknamige Nederlandse gedistilleerd bedrijf. Hoewel het niet zijn eerste keus was geweest, bleef hij er wel nog 29 jaar mee rijden. Wij zijn zeker niet terughoudend in het inzetten van de DiLambda en rijden er zoveel mogelijk mee zoals iedereen ook heeft kunnen zien tijdens de Octane Classics and Coffee op Zandvoort. Na een ontmoeting met Robert Coucher van Octane Magazine op een feest in Engeland ben ik al vanaf de start abonnee van Octane en de auto is in verslagen al meerdere malen in het magazine opgedoken. De auto is nog steeds 100% origineel op het Integrale uitlaatsysteem na. Het was leuk om op Zandvoort samen met de Lambda van Bart tussen de modernere auto’s te rijden. En om de belangstelling van de andere deelnemers te ervaren. Ook fijn om te zien dat ‘vooroorlogs’ nog steeds wordt gewaardeerd.”
