Het is niet per definitie dat een autoliefhebber kiest voor de auto met het meeste vermogen of met de sportiefste uitstraling. Net als bij de BMW 316i van Mark Dijkstra, gaat het vaak om esthetiek, jeugdsentiment of moeilijk uit te leggen aantrekkingskracht. Een Man & Machine verhaal dat we eerder op onze vorige website hebben gepubliceerd.
“Het is interessant hoe je als liefhebber tot een keuze voor een auto komt. Dat heeft voor mij te maken met de auto-omgeving waar ik in ben opgegroeid en de modellen die mij op jonge leeftijd hebben aangesproken. Opgroeien voor mij vond plaats op de achterbank van de BMW’s van mijn vader. Hij had altijd de zescilinder uitvoeringen van de E30, E36, E39, E60, etc. en vandaag rijdt hij in een BMW 650i Gran Coupe. Zelf was ik al vroeg verliefd op de 3-serie die toen in de E30-modellijn op de markt was gekomen. Zodra ik 18 jaar oud werd, heb ik gelijk een diamantzwarte 316i gekocht. Die had ik zeven jaar geleden nog steeds, totdat mijn broer hem ergens in Duitsland in de prak reed. Achteraf gezien was dat een zegen, want de E30 die ik nu heb is in een veel betere staat dan die zwarte. En zeven jaar geleden waren de prijzen van de E30 nog redelijk, waar ze nu voor alle uitvoeringen van deze gewaardeerde klassieker vrij hoog zijn.
‘De kleur in combinatie met het ‘Edition’ pakket en de goede staat van de carrosserie trokken mij over de streep.’
Het is een BMW E30 316i Edition uit 1990, in de kleur ‘Calypso Rot’. De ‘Edition’ was een luxere uitvoering die in het laatste productiejaar werd aangeboden. De kleur rood is de kleur waarmee BMW eind jaren ’90 de twaalfcilinder 8-serie (E31) presenteerde. Zelf vind ik het een hele mooi kleur voor mijn auto. De motor is de M40, met een vermogen van 100 pk. Daarmee is de auto niet supersnel, maar is hij nog wel erg leuk te rijden, zeker op nat wegdek als je achterwielaandrijving zijn gang laat gaan.
Mijn BMW stond te koop in de buurt, bij het Eemklooster aan de Daam Fockemalaan in Amersfoort, maar ik kwam hem toevallig op het spoor bij een rondje Marktplaats, ’s avonds op de bank. De tweede of derde eigenaar bood hem te koop aan, een jongen die meerdere E30’s had en er een kwijt moest. De auto was daarvoor van een oudere heer geweest en werd door hem ‘gegund’ aan de verkoper, die hem niet kon weigeren. De kleur in combinatie met het ‘Edition’ pakket en de goede staat van de carrosserie trokken mij over de streep. Het was duidelijk een garage auto geweest want normaliter hebben E30’s wel roestproblemen. Had ik liever een zescilinder gevonden? Eigenlijk weet ik dat niet, want het voordeel van deze viercilinder is dat de motor veel lichter is en dat de auto daardoor simpel en licht te rijden is. En zien was kopen voor mij. Wel heb ik een tijdje gedacht aan een engine-swap, maar dat is een behoorlijk groot project waarin ook zaken als de versnellingsbak, de uitlaat en de remmen moeten worden aangepakt. En origineel is eigenlijk ook wel erg mooi en snel genoeg.
Nadat ik de BMW had gekocht heb ik gezorgd voor een wat sportievere look, door montage van een setje 15 inch honingraatwielen van BBS, een origineel lederen sportinterieur en een stuur en versnellingspook van M-tech. Verder heb ik de auto subtiel verlaagd met Eibach-veren en Bilstein-dempers. Witte knipperlichten vond ik mooier bij de rode lak passen en onder de bumper heb ik een IS-lip gemonteerd. Alle originele onderdelen heb wel ik bewaard, dus op zolder ligt al jaren een vrijwel ongebruikt interieur. De auto kan dus weer helemaal origineel gemaakt worden. Het M-tech stuur en de pook komen nog uit een BMW van mijn vader.
Het mysterie van de stoelen werd door een E30 specialist opgehelderd. Bij een tweedeurs BMW is de passagiersstoel uitgevoerd met een handel aan de linkerkant van de stoel (en aan de rechterkant natuurlijk). Daarmee kan de bestuurder de stoel neer laten klappen om iemand achterin te laten stappen. Maar mijn bestuurdersstoel heeft óók twee handels. Volgens de specialist komt de bestuurderstoel uit een Engelse schadeauto wat het extra handeltje verklaart. Toch is het niet helemaal een Engelse interieurset, want ook de rechterstoel heeft het hendeltje. De achterbank komt waarschijnlijk uit weer een auto met de normale lederen stoelen, want die mist de hoofdsteunen.
De BMW is wel een Spartaanse auto, zonder airconditioning en met een vrij harde wegligging. Als ik uit mijn Citroën XM in de BMW stap, moet ik erg wennen aan het verschil in comfort. Waar het vroeger een beetje een foute auto was, wordt hij nu door iedereen mooi gevonden en krijg ik vaak complimenten van voorbijgangers. Het gekke is dat ik dat beetje ‘foute’ randje van vroeger wel leuker vond. Het leuke van autobezit is dat je altijd al in gedachten (althans ik) bezig bent met de volgende. Het zoeken is minstens zo leuk als het bezitten en een Porsche 911 (964), een dikke Porsche 928 of een Mercedes W140 zijn leuke auto’s om eens naar te kijken.”
Inmiddels heeft Mark een mooie donkerblauwe BMW 545i (E60) in bezit, waardoor zijn 316i op Marktplaats te koop staat (316i, Amersfoort), klaar om iemand anders te laten genieten van het ‘Freude am Fahren’.