Op het fabrieksterrein van Lotus in Hethel is het Classic Team Lotus gevestigd. Net als Ferrari met zijn ‘Classiche’ beseft Lotus dat de sportieve geschiedenis van het merk sterk kan bijdragen aan de merkbeleving en daarmee aan het commerciële succes.
Tekst Frank Goedhart // Foto’s Lotus, Frank Goedhart
We worden rondgeleid door William Taylor – fotograaf en auteur van vele boeken over Lotus – en Alastair ‘Flo’ Florance, Group PR Manager van Lotus. Twee heren die werkelijk alles lijken te weten over de geschiedenis, van de garagebox van Hazel en Colin Chapman in Londen tot en met de successen van Ayrton Senna, Mario Andretti, Jim Clark en meer.
De afdeling ‘Classic’ heeft de zorg over 58 monoposto’s van Team Lotus uit de periode 1957-1990. Doelstellingen van Classic Team Lotus zijn het bewaren en promoten van de geschiedenis door archivering en museale rondleidingen. Het wil echter ook een kennis- en restauratiecentrum zijn voor eigenaren van klassieke Lotus raceauto’s.
“Colin Chapman zocht altijd de grenzen op van het reglement. Zijn insteek was binnen de regels tot het uiterste te gaan, daarmee de kans op een voorsprong vergrotend.”
In de werkplaats wordt meteen duidelijk waar de prioriteiten liggen. In de werkstations staan drie John Player Special F1-auto’s die klaargemaakt worden voor de Monaco Grand Prix Historique. Op de flanken de namen van Ronnie Peterson en Mario Andretti. Aan de muur prachtige historische foto’s van auto’s in actie en van Colin Chapman in gesprek met zijn race-ingenieurs. Flo legt uit: “Colin Chapman zocht altijd de grenzen op van het reglement. Zijn insteek was binnen de regels tot het uiterste te gaan, daarmee de kans op een voorsprong vergrotend.”
Hij vervolgt: “Een van zijn laatste grote technische innovaties was een F1 monoposto met dubbel chassis, de Lotus 88 uit 1981. Het feit dat het woord ‘chassis’ in het Frans zowel als enkelvoud maar ook als meervoud gelezen kon worden, gaf volgens hem de ruimte om een auto te ontwerpen met twee chassis’. Dit had als voordeel dat de normaal stijf geveerde auto’s die erg uitputtend waren voor de coureurs – porpoising was toen al een thema – door een comfortabel geveerd tweede chassis een stuk beter te rijden waren. De auto kwam door de keuring, maar onder druk van andere teams heeft hij nooit geracet.”
Op de eerste verdieping staan, als in de rommelige werkplaats van een garagebedrijf, de legendarische F1-bolides chaotisch geparkeerd, omringd door bokalen, automodellen, boeken en race-overalls met namen als Clark, Rindt, Piquet, Mansell, De Angelis, Brundell, Peterson, Andretti, Häkkinen en Fittipaldi. Team Lotus is zeven keer wereldkampioen bij de constructeurs geweest en heeft zes keer de rijderstitel gepakt.
Ergens tussen dat alles staat ook de Lotus Mk1 uit 1948, de eerste auto van Colin Chapman op basis van een Austin 7. Met alle auto’s die binnen staan kan nog gereden worden en ze worden dan ook vaak voor klassieke evenementen uitgeleend.
Flo opent een paar archiefkasten om te laten zien dat er van elke ronde die een F1 Lotus heeft geracet data zijn verzameld. Uit een volgende kast komen originele tekeningen van oude modellen tevoorschijn die nog veel geraadpleegd worden bij complexe restauraties en reparaties.
De chaotische opstelling van al het moois heeft zijn charme, laveren door de kleine ruimtes is als schatzoeken; de ene ontdekking is nog spectaculairder dan de andere. Als ik na een paar uur Classic Team Lotus verlaat, is dat met een diep ontzag voor de deels vergeten roem en glorie van het Engelse merk uit Hethel.
