Alpine heeft in de roos geschoten met de alom geprezen A110. Scoort Dieppe met de A290 ook een voltreffer? Eerste rij-impressie met de 220 pk GTS op Mallorca.
Tekst TON ROKS
Een prangende vraag reisde mee naar het eiland in de Middellandse Zee, waar Alpine de A290 introduceerde in en om circuit Llucmajor. Is het überhaupt mogelijk om van een elektrische auto een hete hatchback te maken die echt weet te entertainen? De mannen in Dieppe achtte ik als geen ander daartoe in staat, jaren geleden hebben ze de spijker al op de kop geslagen met de baanbrekend goede A110 – alle redenen voor hooggespannen verwachtingen dus.
Dat Alpine de best mogelijke beurt wilde maken, werd meteen al duidelijk nadat het vliegtuig was verlaten, er stonden alleen maar 220 pk sterke GTS’en klaar, geen 180 cheveaux GT’s. Uiterlijk is zo’n GTS een onmiddellijke verleider, dat zeker. Je herkent er uiteraard de Renault 5 E-Tech in, waarmee de geschiedenis zich herhaalt – maar nog smakelijker geserveerd dan toen. Beschikbare lakkleuren zijn Alpine Vision Blue (foto’s), Matte Tornado Grey, Deep Black en Nival White.
De A290 raakt meteen de goede snaren doordat hij stoer vierkant op zijn wielen staat, door de zes centimeter grotere spoorbreedten voor en achter, de uitgebouwde spatschermen en het 19-inch lichtmetaal met breed kwaliteitsrubber van Michelin, rondom type Pilot Sport 5S en maat 225/40. Daarnaast zie je ook nog een kloeke luchtinlaat onder in de neus, een diffuser onder zijn achterste en een spoiler boven de achterruit. Aan subtiele pronkjuwelen ontbreekt het eveneens niet: een Franse vlag op de C-stijlen, verdiepte vlakken op de achterportieren die aan de Renault 5 Turbo doen denken, en X’en in de voorverlichting. Aardig detail is dat het logo van Alpine op een van de voorschermen gespiegeld is zodat ook daar de pijl de goede richting in wijst.
‘Vergis je niet, het lijdt geen twijfel dat hij menige krachtpatser achter zich kan houden’
De A290 heeft één motor, dezelfde als Renault’s Mégane en Scenic, alleen anders ‘getuned’ middels het Ampèrage, en deze drijft de voorwielen aan. In de neus is alle techniek ondergebracht en het accupakket bevindt zich in de wagenvloer, zodat de bagageruimte redelijk groot is kunnen blijven: het volume onder de afdekplaat is 300 liter. De A290 heeft vijf portieren en stel je van de zitruimte achterin niet te veel voor – voor volwassenen is er voldoende plaats voor niet al te lange ritten maar de beenruimte is aan de krappe kant.
Alle versies hebben dezelfde 52 kWh accu aan boord, wat genoeg zou zijn om 360 tot 380 kilometer af te leggen. De laadsnelheid is 100 kW wat volgens opgave van Alpine betekent dat je in dertig minuten van 15 naar 80% kan opladen. Mocht je aan minder genoeg hebben, weet dan dat je in 15 minuten voor 150 kilometer kunt ‘tanken’.
Uiteraard is alle moderne techniek aanwezig, inclusief stoelen en een stuurwiel met verwarming, alle connectiviteit die een mens maar kan wensen en een premium audiosysteem van Alpine’s partner Devialet.
Het interieur stemt absoluut tot tevredenheid, mooie materialen, geen knipogen naar de Renault 5, op de gebobbelde hemelbekleding na. De pedalen – met metalen ‘raakvlakken’ – en een grote voetsteun links stemmen eveneens tot tevredenheid, evenals het feit dat de beeldschermen niet dwaas groot zijn.
De zitpositie is uitstekend en je hebt een fijn dik stuurwiel in je handen dat aan de onderzijde is afgeplat. De twee horizontale spijlen zijn bezet met knoppen voor de audio, de boordcomputer en de cruisecontrole. Rechtsonder bevindt zich een draaiknop voor de rij-modi en daarboven vraagt een rode knop met de letters OV, voor overtake, om onmiddellijke aandacht. Alpine heeft de gasrespons zodanig afgestemd dat je niet meteen alle 300 Nm’s koppel op de voorwielen loslaat zodra je het gaspedaal beroert, waardoor je fijnzinniger kunt rijden – heel plezierig, vooral bij het wegrijden uit stilstand of het moduleren van je tempo op een spannend parkoers. Wil je echter acuut met volle kracht vooruit, bijvoorbeeld voor een inhaalmanoeuvre, dan volstaat het vasthouden van die rode knop om de GTS alles te laten geven dat hij in huis heeft. Je kunt de koppelopbouw mooi zien op een scherm links in het dashboard.
Heel fijn is dat je de ‘veiligheidsvoorzieningen’ die je hinderlijk vindt – dat kunnen er best veel zijn – onder een knop kunt programmeren en met tweemaal drukken tot zwijgen kunt brengen.
Alpine geeft een topsnelheid op van 170 km/h voor de GTS (160 voor de GT) en een acceleratie van 0 naar 100 km/h in 6,4 seconden (7,4 voor de GT). De A290 lijkt daarmee niet zo onzinnig snel als menig andere elektrische bolide, maar met die cijfers is hij uitstekend opgewassen tegen hete hatchbacks met benzinemotoren. Vergis je niet in de A290, zo bleek op de bergwegen van Mallorca. Hij is in staat als een duivel uit een doosje op elke volgende curve af te stormen, het maximum koppel is er desgewenst meteen, en het lijdt geen twijfel dat hij op een bochtig parkoers in staat is menige krachtpatser achter zich te houden – tenzij er lange rechte stukken zijn waarop deze een inhaalsprintje kan doen.
De beleving komt voornamelijk uit de het tempo waarmee de rotswanden links en rechts van de A290 in grijze smeren veranderen, maar je kunt daar wat extra’s aan toevoegen door een van de geluidsprofielen te kiezen, vooral de Alpine Drive Sound. Deze is, aldus Alpine, samengesteld uit de ‘natuurlijke’ geluiden van de elektromotor, en is zeker niet onplezierig om te horen. Hij neemt in volume toe naarmate je het gas dieper intrapt, waardoor je permanent goede feedback krijgt over je positie binnen het snelheidsbereik van de A290. Je blijft daardoor alerter bij het kiezen van de rem-momenten en je beleeft je snelheid zintuigelijk royaler dan in menige elektrische auto.
Links op het stuurwiel heb je een blauwe draaiknop waarmee je kunt bepalen in welke mate er regeneratief wordt geremd. Je kunt kiezen voor coast waarin niet ‘op de motor’ geremd wordt en daarnaast heb je drie standen waarin dat wel gebeurt – en in steeds sterkere mate. De eerste is prettig in het normale verkeer, de tweede is een stuk krachtiger en past goed bij je remgedrag als je de limieten van de A290 opzoekt, de derde is zo sterk dat hij zich voornamelijk leent voor one pedal driving in een stedelijke omgeving.
De besturing is elektrisch bekrachtigd, wat niet optimaal is voor de feedback van de voorwielen, maar hij is snel, licht en precies en je voelt zelden reacties op heftig gas geven in bochten. Plezier valt er meer dan genoeg te hebben met de A290, door de korte wielbasis en de grotere spoorbreedten ligt hij heel solide op de weg, en hij duikt met grote graagte op de apexen af, als een jonge hond op een tennisbal. De achterwielophanging werkt daar welgemoed aan mee waardoor je de Alpine vol vertrouwen de hoeken in kunt laten roteren. Af en toe laat de elektronica een van de achterremmen een klein kneepje in de schijf te geven, om hem nog mooier te laten insturen.
We waren enkele ronden gegund op het circuit Llucmajor, waar hij op de korte rechte stukken indrukwekkend veel snelheid ontwikkelde. Op overmoedige entrees van de vele scherpe doordraaiers reageerde hij met goedmoedig onderstuur. Hoewel Alpine de achterhand wat ‘losjes’ heeft afgestemd om deze te laten meesturen, laat de A290 zich alleen in een drift brengen door hem met een ‘rally flick’ te ‘zetten’, maar zodra je gas geeft springt hij in het gareel. Langere drifts zijn waarschijnlijk alleen op ijs of sneeuw haalbaar. Hoewel het ESP uitschakelbaar is, waren er bij het met vol gas uitkomen van een lange bocht toch duidelijk vertragende interventies voelbaar. Volgens Alpine’s ingenieurs waren dat acties van het koppelmanagement op de vooras, dat probeerde de wielen niet meer trekkracht te voeden dan ze individueel op het asfalt konden overbrengen. Het werkte wellicht goed, in de zin dat je met de gegeven gasstand en grip waarschijnlijk de maximale mogelijke exit-snelheid kreeg geserveerd, maar je voelde je er eerder door beteugeld dan geholpen. Wat is er mis met een echt sperdifferentieel en af en toe een wolkje bandenrook?
Op de smalle kustwegen, die over het eiland gedrapeerd lagen als gemorste spaghetti op een tafellaken, was de A290 veel meer in zijn element dan op Llucmajor. De gewichtsverdeling is een nagenoeg ideale 57% voor en – je raadt het al – 43% achter. Tijdens hard remmen is er een licht duiken van de neus, precies genoeg om de achterhand net dat beetje lichter te maken dat hem nog gezwinder doet insturen.
‘Zijn gewicht weet hij zo goed van zich af te schudden dat je hem bijna lichtvoetig zou noemen’
Alpine’s jongste heeft kanjers van remmen en is uitstekend in staat op het onverwachte te reageren zonder zijn equilibrium te verliezen. Op de vooras heeft hij dezelfde klauwen en schijven als de A110, en je kunt er fenomenaal hard mee remmen. Het pedaal heeft een heel kleine slag en er moet hard getrapt worden. De doseerbaarheid is echter prima en je moet het behoorlijk bont maken om op een droge weg het ABS in te stuiteren.
Alpine levert met de A290 een mooie prestatie, het is zonder meer een uitstekende hete hatchback die bewijst dat je met 220 pk verdraaid veel plezier kunt hebben. Een elektrische Abarth of Mini gaat er een zware dobber aan hebben. Prijzen? Je laat een GT met 180 pk voorrijden voor € 38.800 en een 290 GTS met 220 pk voor € 41.800.
Onwillekeurig dringen zich gedachten aan de IONIQ 5N op, waarmee Hyundai op een hoger niveau heeft bewezen dat een elektrische hete hatchback een haalbare realiteit is. De A290 is natuurlijk niet van het kaliber van de driemaal zo sterke 5N die bovendien van veel meer elektronisch speelgoed is voorzien en meer dan tweemaal zo veel kost.
De A290 onderscheidt zich echter door een transparanter en sterk enthousiasmerend karakter en hij laat zich eenvoudiger op hoge snelheid besturen. Hij weet zijn gewicht zo goed van zich af te schudden dat het bijna uit je bewustzijn verdwijnt, terwijl het in de Koreaan altijd met je meerijdt. Je zou de Alpine bijna lichtvoetig noemen. Als wegwijzer waar het heen moet met de elektrische hete hatchback is hij tot nu toe het meest overtuigend, dat zeker.
Bij zijn geslaagdheid als zodanig is een kanttekening op zijn plaats. Elektrische auto’s zijn nu eenmaal niet zo multidimensionaal als die met een fijne verbrandingsmotor en handbak, waardoor het voor hen moeilijker is om te verleiden. Auto’s als de A290 hebben daarvoor uitdagendere podia nodig dan in Nederland te vinden zijn, zoals de slingerende asfaltlinten in Mallorca en elders in Europa. Je zult dus met je nieuwe A290 op pad moeten om de relatie te bezegelen, maar dat kan voor niemand een bezwaar zijn, toch?
Van de A110 hebben we meerdere speciale versies mogen begroeten. Gaat dat ook met de A290 gebeuren? Een GTR met een echt sperdifferentieel zou mooi zijn. Of eentje á la Renault 5 Turbo van lang geleden, radicaler, zonder achterbank, met rolkooi? Dat zou helemaal geweldig zijn. De man die bij Alpine op die vraag reageerde kon nauwelijks een glimlach onderdrukken. “De levenscyclus van de A290 is lang. Als dat überhaupt gebeurt, gaat dat zeker nog jaren duren. Je zult moeten afwachten.”
ALPINE A290 GTS
Aandrijflijn e-motor, single speed transmissie, voorwielaandrijving, 52kWh accupakket Vermogen 220 pk Koppel 300 Nm Wielophanging onafhankelijk rondom met hydraulische bumpstops, multi-link constructie achter Remmen bekrachtigd, schijven rondom (Brembo), 320 mm voor, 288 achter Banden Michelin Pilot Sport 5S – 225/40/R19 Maten LxBxH 3990 x 2020/1820* x 1520; wielbasis 2530 mm, bagageruimte 300 liter Gewicht 1480 kg (57% voor, 43% achter) Actieradius 380 km Acceleratie 0 -100 km/h 6,4 sec. Topsnelheid 170 km/h Prijs Alpine A290 GT (180 pk) vanaf € 38.800; 290 GTS (220 pk) vanaf €41.800.
*Met en zonder spiegels