MET DE FORD CAPRI kwam in 1968 de coupé voor de gewone man op de markt, geïnspireerd op het succes van de Mustang in de VS. Andere fabrikanten wilden natuurlijk graag aanhaken en terwijl Vauxhall de op de Viva gebaseerde Firenza introduceerde in het Verenigd Koninkrijk, had GM’s zuster Opel duidelijk eigen plannen om te profiteren van deze explosief groeiende nieuwe markt, met de stijlvol gevormde Manta.

Hoewel de auto is ontworpen en gebouwd in Rüsselsheim, werd de Manta vormgegeven door George Gallion, een Amerikaan. De Amerikaanse invloeden zijn terug te vinden in het uiterlijk, net als bij de eerdere Opel GT, die ook wel bekend stond als ‘baby Corvette’. De Manta was volwassener en deelde zijn platform met de nieuwe Ascona. Het uiterlijk was onderscheidend, maar onderhuids was er veel hetzelfde. Het delen van belangrijke mechanische onderdelen, de bodemplaat, het dashboard en zelfs de voorstoelen resulteerde in een zeer concurrerende prijsstelling – net als bij de Capri.

Toen de Manta in 1970 op de markt kwam, werd hij aangeboden met een 68 pk 1.6, 80 pk 1.6 ‘S’ en een 90 pk 1,9-liter versie van Opel’s motor met bovenliggende nokkenas, gekoppeld aan een handgeschakelde vierbak of optionele automatische transmissie met drie versnellingen. De ophanging bestond uit dubbele driehoekige draagarmen en schroefveren voor, en een starre as met langsarmen, schroefveren en een Panhard-stang achter.

Er werden twee uitrustingsniveaus aangeboden, de Deluxe basisversie met 1,6-liter aandrijving, en de SR met bredere wielen, striping, een opgewaardeerd instrumenten -paneel en, het belangrijkste, een 1,9-liter motor. De nog beter uitgeruste Berlinetta en Luxus verschenen respectievelijk eind 1972 en ’74 op de markt.

Het beste werd voor het laatst bewaard. Dat was de Manta GT/E uit 1974, met een 1,9-liter injectiemotor, goed voor 103 pk. Een verlaagde ophanging, Rostyle wielen, een extra cluster meters in het dashboard en een lagere frontspoiler completeerden het pakket. Nog later in het leven van de Manta A werd ook een versie met 1,2-liter motor van de Kadett aangeboden op sommige Europese markten, waaronder Nederland. De Manta was een van de weinige Opels die ook officieel werd verkocht in de VS. Aangeboden via Buick-dealers was de auto daar alleen beschikbaar als 1,9-liter, met een paar aanpassingen zoals een heavy-duty koelsysteem en een iets andere typeaanduiding.

Met de ‘Rallye’ was er ook een sportiever ogend model beschikbaar. Door de steeds strengere emissievoorschriften nam het vermogen af, waardoor de Manta na 1973 minder aantrekkelijk werd. Bosch-brandstofinjectie en grotere ‘impactbumpers’ werden in 1975 geïntroduceerd.

De Manta A is slechts vijf jaar meegegaan voordat hij werd vervangen door de Manta B – een model dat doorliep tot 1988. Toch zijn er in die vijf jaar bijna 500.000 Manta A’s gebouwd! Het vinden van een goed exemplaar vergt wat zoekwerk, hoewel er in Europa en Amerika veel aanbod is. De prijzen zijn aantrekkelijk en aanzienlijk lager dan die van een Capri van dezelfde leeftijd. De eenvoudige onderhuidse techniek maakt het een relatief probleemloze auto, met redelijke gebruikskosten en simpel onderhoud. Zorg ervoor dat je een degelijk exemplaar koopt, dan geniet je van een stukje plezier uit de jaren ’70.

Matthew Hayward

Hoewel er prijsverschil is tussen basismodellen en modellen met een hogere specificatie, blijft de conditie de doorslaggevende factor. Je kunt een fatsoenlijk exemplaar vinden vanaf € 5000 en de meer zeldzame uitvoeringen in bijna perfecte staat vanaf € 12.000 tot (ver) boven de € 20.000. De GT/E blijft het neusje van de zalm, dus reken op 20 procent extra voor deze versie.

Corrosie onder de accubak komt veel voor en is op zich eenvoudig op te lossen, maar

de chassisbalk en het binnenscherm eronder zijn ook vaak aangetast en reparatie daarvan is een stuk ingewikkelder. Dorpels, wielkasten en bevestigingspunten van de ophanging moeten zorgvuldig worden geïnspecteerd en als ze ooit zijn gerepareerd, controleer dan de kwaliteit van de aanpak. Carrosseriepanelen zijn bijna niet te vinden, dus kies een degelijke auto als uitgangspunt.

De motoren van Opel zijn in het algemeen erg betrouwbaar en het onderhoud is normaliter eenvoudig. Ze zijn bovendien uitermate geschikt voor ouderwetse tuning : meer vermogen door een opgewaardeerde nokkenas en betere ademhaling via dubbele carburateurs en uitlaataanpassingen.

De Manta was een strak rijdende auto, dus wees alert op een vaag weggedrag. Dat kan leiden tot het vervangen van de lagerbussen of een verdere revisie. Aangepaste auto’s zijn moeilijker te vinden dan vroeger, maar er worden nog wel exemplaren met een grotere motor aangeboden. Wij zouden weglopen van een te radicaal aangepaste auto.

En dan nog even de toekomstige, elektrische Manta:

× Wil je direct contact?